माझ्या सर्जा रं बिर्जा रं नांगर का पूजिला तू ?
- आलं कासरं गळ्यांत त्यात गुंतला पहा तू
- ओढे नांगराचा फाळ वखरात पाय अडे
- असं कसं रे नशिब ढेकळात धडपडे...
- नाही दिली बोलीभाषा डोळ्यांतून तू बोलशी
- मानेवर टाकलेले ओझे निमूट ओढशी
- चारा दिला तर ठीक नाही दिला तर ठीक
- बसे र वं थ करत खाल मानेने तू मूक...
- मोट नाडा गेला तरी ओझे चुकतंच नाही
- तुझ्या वाचून घराचे पान हालतच नाही
- जुंपताच बिगी बिगी निघतो तू शेताकडे
- कधी पोटासाठी पहा नाही घातले साकडे...
- बारा महिने कुटार पावसाळ्यात गवत
- मानून तू घेतो गोड मिळेल ते जातो खात
- एक दिवस पोळ्याला फक्त मिळतो आराम
- मग बाराही महिने फक्त काम काम काम...
- तुझ्या कष्टाने पोसल्या शेतकऱ्यांच्या रे पिढ्या
- तुझ्या पायात असती शेताच्याच साऱ्या नाड्या
- मूक तुझी ही सेवा रे शेतकऱ्याला भावते
- म्हणूनच घरदार तुला देवच मानते ....